Maarten Van Severen
Maarten Van Severen
Maarten Van Severen (1956-2005) was een getalenteerde Belgische meubelontwerper en interieurarchitect, tevens een persoonlijke vriend van CEO Hans Lensvelt. Na het overlijden van Maarten Van Severen in 2005 nam Lensvelt de rol van producent op zich voor een aanzienlijk deel van Van Severens collectie. Van Severens ontwerpen genieten internationale erkenning en waardering, voornamelijk dankzij het unieke materiaalgebruik, de onberispelijke kwaliteit en de minutieuze afwerking.
In 1986 betrad Van Severen de wereld van meubeldesign en richtte hij een onafhankelijke studio op in Gent. Zijn creatieve focus lag op het onderzoek naar fundamentele meubelstukken zoals stoelen, tafels, chaise longues, planken en kasten. Door uitgebreid onderzoek te doen naar vorm, materiaal en constructie ontwikkelde Van Severen innovatieve oplossingen voor deze essentiële meubelcategorieën.
In 1990 begon Van Severen een nauwe samenwerking met Rem Koolhaas, waarbij hij zijn focus verbreedde naar interieurprojecten. Dit creëerde een boeiende synergie tussen zijn minimalistische aanpak en Koolhaas' visionaire ontwerpfilosofie. Deze samenwerking verrijkte niet alleen Van Severens werk, maar droeg ook bij aan zijn groeiende invloed op het gebied van interieurdesign. De erfenis van Maarten Van Severen leeft voort in zijn tijdloze en functionele ontwerpen, die een blijvende indruk achterlaten in de wereld van de meubelkunst.
Alle producten van Maarten Van Severen
Maarten Van Severen x Lensvelt
De collectie van Maarten van Severen werd in september 2013 officieel gelanceerd in het hoofdkantoor van Lensvelt aan de Herengracht 178, Amsterdam. Lensvelt nam de producten van Maarten na zijn dood op.
In 2014 bracht Lensvelt, samen met architectenbureau OMA, een tentoonstelling naar de Salone del Mobile in Milaan, in de wijk Ventura Lambrate. De tentoonstelling was volledig gewijd aan de collectie van Maarten Van Severen. De in 2005 overleden ontwerper wordt steeds meer erkend als een van de grootste ontwerpers van onze tijd. In Italië werd voor het eerst de complete collectie van Maarten Van Severen gepresenteerd. De stukken uit de collectie werden getoond in een 3D-omgeving, ontworpen door OMA Architects, het architectenbureau van Rem Koolhaas. Zij creëerden een decor met grafische prints, 3D-objecten en metershoge foto's, zodat de bezoeker zich in Maarten van Severens voormalige studio kon wanen. Lensvelt, OMA en Maarten Van Severen werkten in het verleden samen aan projecten zoals de Nederlandse ambassade in Berlijn en de Centrale Bibliotheek in Seattle.
De installatie van OMA_ ter gelegenheid van de lancering van de Maarten Van Severen Collectie in de Lensvelt Gallery
LC95_ lounge chair (r) en de iconische lounge chair CHL95 waarvan er slechts een beperkt aantal beschikbaar zijn.
Interview met Hans Lensvelt en interieurontwerper Frederic Hooft: over hun liefde voor meubelontwerper Maarten Van Severen en zijn tijdloze creaties.
Een installatie van Maarten Van Severen in de Brock Gallery, Knokke
Zijn ingenieuze ontwerpen schitteren in hun pure eenvoud. Bovendien zijn ze functioneel en kunnen ze tegelijk als sculptuur of object worden beschouwd. Hans Lensvelt en de Vlaamse interieurarchitect Frederic Hooft zijn unaniem in hun liefde voor de creaties van wijlen topdesigner Maarten Van Severen. In De Brock Gallery in Knokke is tot eind augustus een installatie te zien van Van Severens werk, samengesteld door Hooft.
Hij zette de aluminium LC95 lounge chair, S88 kuipstoel en T88W eettafel – alle drie geproduceerd door Lensvelt – letterlijk op een voetstuk. Een podium vol blikvangers als eerbetoon aan de inventieve Van Severen, die ontwerpen als hersengymnastiek beschouwde. De Vlaming, die in 2005 op 48-jarige leeftijd aan kanker overleed, was soms jarenlang bezig met het polijsten van een ontwerp, weet Lensvelt. Zijn passie: het bereiken van perfectie. Zoals ultradunne stoelpoten, een rugleuning zo gestroomlijnd als een gletsjer of onzichtbare verbindingstechnieken. Ingetogen en zonder overbodige elementen.
Deze puurheid in combinatie met originaliteit zorgt ervoor dat de ontwerpen van Van Severen tijdloos en duurzaam zijn en tot de wereldtop behoren, aldus Hooft. Van Severen beperkte zich niet tot het maken van meubels. Hij werkte onder andere samen met Rem Koolhaas aan de bibliotheek in Seattle en de Nederlandse ambassade in Berlijn en realiseerde de openbare ruimte voor het Van Abbemuseum in Eindhoven.
Frederic Hooft
Architect, occasioneel curator en interieurontwerper Frederic Hooft ontmoette Maarten Van Severen voor het eerst in 2000 toen hij zijn beste vriend, sterrenchef Stefan Boxy, bezocht. Hij had Van Severen opdracht gegeven om in Deurle een kookstudio te creëren die paste bij zijn culinaire stijl: puur, eigenzinnig en hoogstaand.
Tot op de dag van vandaag wordt Kitchen Pavilion Boxy's – met zijn strakke glazen puien en uitzicht op de wilde tuin vol kruiden en groenten – niet alleen geprezen om zijn voortreffelijke menu's, maar ook om zijn dito design. Met een eikenboom binnen, omsloten door een glazen buis, bedacht Van Severen een heuse Instagram-locatie, nog voordat het sociale medium bestond.
Frederic Hooft: ,,Sindsdien heb ik het architectonische werk en de meubels van Maarten Van Severen altijd in mijn achterhoofd gehouden. Ik vind zijn ontwerpen tot de mooiste ter wereld behoren. Hoe oud ze ook zijn, ze blijven eigentijds en zijn absoluut niet modieus. En wat ook heel bijzonder is: ze passen in elk interieur. Strak, klassiek, binnen en buiten, het maakt niet uit. Ze vallen op. En ze combineren net zo goed met de interieurs van Rem Koolhaas als met die van Axel Vervoordt. En dat is ongelooflijk bijzonder.
Frederic Hooft weet precies waarom de ontwerpen van Van Severen in zoveel verschillende interieurs schitteren. De magie schuilt in de eenvoud, Maarten viert de essentie, aldus Hooft. De meubels zijn trefzeker van vorm en verhouding. Bovendien zijn ze niet alleen functioneel. In een klassieke omgeving vallen ze op en transformeren ze tot een sculptuur, een kunstobject.
Tegelijkertijd maakt die puurheid de productie voor Lensvelt bijzonder complex, zegt Hooft. Meer dan precisiewerk. “Het gaat om fracties van millimeters bij het vastschroeven. Verbindingen die onzichtbaar moeten blijven. Het gaat om extreem fijne materialen die sterk moeten zijn en een bepaald gewicht moeten kunnen dragen. Het draait om perfectie.”
In De Brock Gallery in de Belgische badplaats Knokke heeft hij een installatie van Van Severen samengesteld. "Op verzoek van eigenaar Patrick De Brock heb ik verschillende meubels van Maarten gecontrasteerd met kunstwerken van de Duitsers Günther Förg en Imi Knoebel en de Brit Jason Martin, die ook samenwerken. Maartens meubels zijn zo goed, ze werken overal."
Hans Lensvelt
Voor Hans Lensvelt is Maarten Van Severen veel meer dan een topontwerper en collega. Sterker nog, hij noemt hem een vriend. Ondanks Van Severens worsteling met het leven, inspireerde de kunstenaar Lensvelt en zorgde voor ornamenten in zijn hoofd.
Lensvelt: "Maarten leerde me anders naar dingen te kijken en nooit op te geven. Hij leerde me zaken te onderzoeken en te blijven onderzoeken. En ook: geen concessies te doen." Na meer dan 30 jaar als CEO, waarin hij turbulente en mooie tijden heeft meegemaakt, weet Hans Lensvelt het zeker: "Maarten Van Severen was een van de mensen die mijn leven veranderden." Een bescheiden, verlegen man met een enorme creatieve impact.
Lensvelt ontmoette het Vlaamse multitalent eind jaren negentig voor het eerst in Bordeaux. Destijds viel Van Severens naam naast die van Joep van Lieshout tijdens gesprekken met collega's over opkomende kunstenaars en ontwerpers die ertoe deden. "Ik had toen ook contact met de zakelijk leider van OMA: Jeroen Thomas. Hij was verantwoordelijk voor Maison à Bordeaux van opdrachtgever Jean-François Lemoine en nodigde me uit om de bouwplaats te bezoeken. Maarten had het baanbrekende interieur ontworpen: hij bedacht een aluminium vloer van 200 vierkante meter. Toen ik hem zag, was hij die met zijn zoon aan het schuren. We spraken niet, we knikten alleen maar."
Direct na de millenniumwisseling kreeg OMA de opdracht voor de bibliotheek in Seattle. En net als in Bordeaux was Maarten Van Severen opnieuw verantwoordelijk voor het interieur. Omdat het gebouw op een breuklijn ligt waar aardbevingen voorkomen, kwam OMA op het lumineuze idee om de boekenkasten aan het plafond te hangen. Chris van Duijn, architect van het project, vroeg Lensvelt of hij interesse had om dit ophangsysteem – bestaande uit zo'n 35.000 meter aan planken – mee te ontwikkelen.
Het eerste persoonlijke gesprek over dit onderwerp tussen Maarten Van Severen, Chris van Duijn en Hans Lensvelt zou plaatsvinden in Milaan tijdens de Salone del Mobile. Lensvelt: "Ik keek uit naar die ontmoeting in een koffiezaakje op de Piazza San Babila. Chris en ik wachtten en wachtten, maar nee, Maarten. Vaak kwam hij helemaal niet opdagen of veel te laat. Dat stond onze vriendschap nooit in de weg. Het hoorde er gewoon bij."
Lensvelt wijst op het enorme contrast tussen Van Severens werkethiek en zijn houding in zijn privéleven. Daar worstelde hij met zijn eigen demonen. Zijn verslavingen aan alcohol en drugs, die regelmatig leidden tot zijn fysieke en mentale ontsporing, zijn ook terug te zien in Moon Blaisse's filmportret Addicted to Every Possibility. Lensvelt: "Wat een contrast met zijn werk. In zijn werk was hij zo gedisciplineerd, zonder concessies. Het moest precies zo zijn als Maarten het in zijn hoofd had. Hij bleef maar onderzoeken en onderzoeken, gaf nooit op."
Weken en maandenlang werkten ze schouder aan schouder aan het ophangsysteem voor de bibliotheek van Seattle. Met één doel: een uniek innovatief systeem, een strak design. Uiteindelijk werd de hangende bibliotheekplank niet toegepast, ondanks eerdere mondelinge toezeggingen. "Ik herinner me dat moment nog heel goed. Maarten, mijn hele team en ik wachtten tot laat in de avond vanwege het tijdsverschil met Seattle. Nadat de beslissing was genomen, hebben we uitbundig gevierd." Uiteindelijk legde de bibliotheekraad een veto op over die beslissing. Er werd een standaardsysteem gebruikt, wat mogelijk de redding was voor Lensvelt Contract BV: het oorspronkelijke project zou enorme verliezen hebben opgeleverd.
Zeventien jaar na het overlijden van Maarten Van Severen, die aan kanker leed, raakt Hans Lensvelt nog steeds geëmotioneerd. Hij herinnert zich zijn frêle gestalte tijdens de laatste bijeenkomst. En de intieme begrafenis waarvoor de familie hem had uitgenodigd. "Het was een kleine groep mensen. 30 familieleden, 30 vrienden. Xavier de Geyter was erbij. Chris van Duijn was erbij. Het was een grote eer voor mij om erbij te zijn. Maar ik vond het nog triester om die urn daar in zijn atelier te zien staan, met de stoffelijke resten van deze bijzondere persoon en deze zo getalenteerde ontwerper erin."
In oktober 2012 exposeerde Lensvelt op Interieur in Kortrijk, een van de belangrijkste designbeurzen in Noordwest-Europa. Daar kwam Lensvelt na lange tijd Marij De Brabandere, de weduwe van Maarten Van Severen, weer tegen. Ze vertelt dat het interieurbedrijf Top Mouton, al decennialang een begrip in de designsector en producent van het werk van Maarten Van Severen, failliet is gegaan. Op haar vraag of Lensvelt de productie wil overnemen, antwoordde hij: ,,Marij, ik vind dat een grote eer. En een grote plicht tegenover mijn vriend Maarten Van Severen. Dat zal ik doen. Natuurlijk."
De producten van Maarten Van Severen ogen eenvoudig, maar zijn uiteindelijk erg lastig te produceren. Het duurde dan ook meer dan een jaar om de productie met verschillende leveranciers op te zetten. Maar eind 2013 was het zover. Een belangrijk deel van de collectie kon geproduceerd en geleverd worden. Tijd voor een introductie. "Ik koos ervoor om dit te combineren met de opening van het Lensvelt-gebouw aan de Herengracht 178 in Amsterdam. Dit was tijdens de Inside Design-bijeenkomst georganiseerd door Elle Decoration. Ik toonde de producten van Maarten op de meest prominente plek in het gebouw: in de galerie, in een witte ruimte."
Besloten werd dat Maartens producten in 2014 ook in Milaan te zien zouden zijn tijdens de Salone del Mobile. Een bijzonder moment tijdens deze Salone was het bezoek van Maartens weduwe: Marij De Brabandere met haar nieuwe partner, de Fransman Jim Hordé. Jim en Marij namen plaats op de Charisse lounge CHL 95. Dit waren de derde en vierde chaise longue. Nummer één is van Marij. Nummer twee maakt deel uit van de permanente tentoonstelling in Centre Pompidou.
De installatie was qua concept een exacte kopie van de installatie in de Lensvelt Gallery.
De installatie was qua concept een exacte kopie van de installatie in de Lensvelt Gallery.
